-
Ποιοι είμαστε
Ποιοι είμαστεΟ Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) συμμετέχει στο Σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, ως ο κορυφαίος διακυβερνητικός οργανισμός που προωθεί την ανθρώπινη και εύρυθμη μετανάστευση προς όφελος όλων. Ο ΔΟΜ έχει παρουσία στην Ελλάδα από το 1952.
Σχετικά
Σχετικά
Ο ΔΟΜ παγκοσμίως
Ο ΔΟΜ παγκοσμίως
-
Η δουλειά μας
Η δουλειά μαςΩς ο κορυφαίος διακυβερνητικός οργανισμός που προωθεί την ανθρώπινη και εύρυθμη μετανάστευση, ο ΔΟΜ διαδραματίζει βασικό ρόλο στην επίτευξη της Ατζέντας του 2030 μέσω διαφορετικών τομέων παρέμβασης που συνδυάζουν τόσο την ανθρωπιστική βοήθεια όσο και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Στην Ελλάδα, ο ΔΟΜ υποστηρίζει τους μετανάστες μέσω ποικίλων δραστηριοτήτων υποστήριξης και προστασίας.
Cross-cutting (παγκοσμίως)
Cross-cutting (παγκοσμίως)
- Στατιστικά & Πηγές
- Ανάλαβε δράση
- 2030 Agenda
Η Fatima Haidari, μητέρα τριών παιδιών, από το Αφγανιστάν, είχε μια μακρά και δύσκολη πορεία ζωής. Κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις μέχρι να καταφέρει τελικά να φτάσει σε ένα σημείο στη ζωή της που να αισθάνεται χαρούμενη: να ξέρει ότι τα παιδιά της είναι ασφαλή, ακόμα κι αν ζουν πολλά μίλια μακριά της. «Τώρα η κόρη μου, 15 χρονών, και ο γιος μου 12, ζουν σε μια δομή στη Γερμανία, ως ασυνόδευτοι ανήλικοι. Εγώ μένω στη δομή της Μαλακάσας, στην Ελλάδα με το μικρότερο γιο μου που είναι 9 χρονών. Προσπαθώ να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου και το γιο μου μέσω του διαδικτύου και μέσα από βιβλία και μαθήματα που πραγματοποιούνται στη δομή. Σπούδασα σκληρά για να πάρω το δίπλωμά μου στα αγγλικά και τελικά τα κατάφερα. Τώρα, εργάζομαι ως μεταφράστρια στην οργάνωση “Solidarity Now”.
Η Fatima παραδέχεται ότι αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής της. «Βρισκόμουν υπό καθεστώς μετανάστευσης από την παιδική μου ηλικία. Γεννήθηκα στο Πακιστάν από Αφγανούς μετανάστες και μετά μετακόμισα στο Ιράν για χάρη του συζύγου μου. Στη συνέχεια μετακομίσαμε στο Αφγανιστάν όλοι μαζί. Πριν από 1 χρόνο και 3 μήνες (Σεπτέμβριο του 2019), ήρθα στην Ελλάδα χωρίς να το πω σε κανέναν - ούτε καν στον σύζυγό μου».
«Ο γάμος μας είχε κανονιστεί από τις οικογένειές μας. Όταν ήμουν 13 χρονών, μου ανακοίνωσαν ότι έπρεπε να φύγω από το σχολείο και να παντρευτώ έτσι απλά. Δεν το ήθελα, αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που θα μπορούσα να αποφύγω», θυμάται.
«Ο σύζυγός μου κι εγώ ζούσαμε στο Ιράν για αρκετό καιρό. Ως μετανάστες αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα. Ιδιαίτερα προβλήματα που είχαν να κάνουν με την εκπαίδευση των παιδιών μου. Δυστυχώς, η εκπαίδευση δεν αποτελούσε επιλογή γι 'αυτά. Παρόλο που δεν είμαι πολύ μορφωμένη, προσπάθησα να τους διδάξω στο σπίτι όλα όσα ήξερα. Αυτό ήταν το κίνητρό μου· να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα, τόσο για τον εαυτό μου όσο και για τα παιδιά μου.
«Ως παιδί ήθελα να γίνω δασκάλα. Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία, αλλά νομίζω ότι τελικά το κατάφερα, με τον δικό μου τρόπο, για τα παιδιά μου».
«Ήταν δύσκολο να φύγω, αλλά δεν είχα επιλογή. Δεν ήθελα τα παιδιά μου να είναι αμόρφωτα. Ήθελα να είναι χρήσιμοι άνθρωποι για την κοινωνία, να βρουν το δικό τους μονοπάτι. Και η εκπαίδευση είναι ο μόνος τρόπος για το καταφέρει κανείς αυτό».
Η δύναμή της και η ανίκητη θέλησή της να βοηθήσει τον εαυτό της και τα παιδιά της να διαμορφώσουν ένα ελεύθερο και ασφαλές μέλλον, την έκαναν να πάρει τη μεγάλη απόφαση. «Μπορούσα να φανταστώ την ιστορία μου να επαναλαμβάνεται και με το δικό μου παιδί. Η κόρη μου ήταν 14 ετών. Έτσι ο σύζυγός μου και οι οικογένειές μας σκέφτηκαν ότι ήταν καιρός να παντρευτεί και εκείνη. Δεν μπορούσα να αφήσω αυτό το πράγμα να συμβεί. Αυτή τη φορά κατάφερα να κάνω κάτι γι’αυτό. Αποφάσισα να μετακομίσω στην Ευρώπη με τα παιδιά μου. Αν και ήξερα ότι επρόκειτο για έναν δύσκολο και πολύ επικίνδυνο δρόμο, και φυσικά δεν ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρναμε, έπρεπε να το κάνω. Όχι για μένα, αλλά γι 'αυτούς. Χωρίς να πούμε σε κανέναν ότι φύγαμε».
«Δεν με ένοιαζε μια καλή ή καλύτερη ζωή για εμένα, απλώς ήθελα να υποστηρίξω τα παιδιά μου. Να τα βοηθήσω να μορφωθούν, να βρουν τον εαυτό τους, να είναι καλύτεροι άνθρωποι και να έχουν επιλογές».
«Την πρώτη μέρα φτάσαμε με τον γιο μου στην Αλεξανδρούπολη, στη Βόρεια Ελλάδα. Η κόρη μου και ο άλλος γιος μου βρίσκονται όπως σας είπα στη Γερμανία».
«Έχω πολύ καιρό να τους δω. Προσπαθώ να βοηθήσω την κοινωνία στην Ελλάδα και να αφήσω τον χρόνο να περάσει. Φυσικά, θέλω να ενωθώ ξανά με τα παιδιά μου, αλλά αυτό που έχει σημασία για μένα περισσότερο απ΄όλα είναι να ζουν ασφαλή και να είναι ελεύθερα να επιλέξουν το δικό τους μονοπάτι ζωής».
Η Fatima κατάφερε να δημιουργήσει την καθημερινή της ρουτίνα στη Μαλακάσα: «Έψαχνα να βρω δουλειά. Το προσωπικό του ΔΟΜ και του Solidarity Now με ενθάρρυναν να κάνω αίτηση για τη θέση. Και να που τώρα βρίσκομαι όντως εδώ, να εργάζομαι ως μεταφράστρια. Είμαι πολύ χαρούμενη που μπορώ να βοηθήσω την κοινότητά μου. Νιώθω ότι μπορώ να αφηγηθώ τις ιστορίες τους και να τους υποστηρίξω. Στο μέλλον θα ήθελα να εκπαιδευτώ, να μάθω περισσότερα, να μάθω ελληνικά, να γίνω κοινωνική λειτουργός και να γίνω ακόμη πιο χρήσιμη».
Ο ΔOM λειτουργεί στη δομή της Μαλακάσας ως επίσημος Οργανισμός Υποστήριξης της Διαχείρισης των Δομών (SMS) με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - DG HOME, στο πλαίσιο του προγράμματος «Υποστήριξη των ελληνικών αρχών στη διαχείριση του εθνικού συστήματος υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο και τους ευάλωτους μετανάστες (SMS)» .